De groene biotechnologie is algemeen gericht op de landbouw- en voedselindustrie en gaat de uitdaging aan om een milieuvriendelijkere en duurzamere voedselvoorziening te creëren. Zo houdt ze zich onder andere bezig met GGO-veredeling waarbij bijvoorbeeld gewenste genen die zorgen voor nuttige eigenschappen in het plantengenoom worden ingebracht. Op deze manieren kunnen gewassen bijvoorbeeld worden uitgerust met een sterker natuurlijk verdedigingssysteem tegen insecten, een sterkere tolerantie tegen droogte of een resistentie tegen herbiciden (zoals de bekende glyfosaat/Roundup resistente gewassen). Deze GGO-technieken worden zeer streng onderzocht en gereguleerd vooraleer ze toegepast mogen worden. Theorieën die beweren dat er lukraak zogenaamd “Frankenstein-voedsel” wordt gecreëerd zijn voornamelijk gebaseerd op onwetendheid en angst. Nieuwe technieken worden continu zeer uitvoerig geanalyseerd vooraleer er ook maar een kans bestaat dat ze in het milieu terecht komen. In Europa is de GGO-wetgeving trouwens zo streng en conservatief dat vele uitvoerig onderzochte en veilige bevonden technieken toch niet gebruikt mogen worden.
Een andere toepassing van groene biotechnologie is bijvoorbeeld het gebruik van nuttige insecten als beschermingsmiddel om het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen te verminderen. Schade door pestinsecten aan gewassen is vooral te wijten aan een verstoord natuurlijk evenwicht. Door nuttige insecten te introduceren kunnen deze pestinsecten onder controle gehouden worden. Deze techniek wordt tegenwoordig veel in de tuinbouw toegepast.
Reactie plaatsen
Reacties